Ervaringsverhalen
Onderstaand een aantal reacties van ouders na het afsluiten van de hulpverlening bij JoKi-C.
Kidcoaching
Een collega van onze locatie in Oosterhout kreeg een mooi compliment van de moeder van een van onze cliënten:
“Ik kan wel zeggen dat Dionnes begeleiding cruciaal is geweest voor Joris’ ‘schoolcarrière’, alsook zijn welbevinden op school. Met haar hulp heeft Joris de benodigde stappen kunnen zetten om tot leren te komen in een klassikale setting. Niet alleen het coachen in schoolse vaardigheden, ook het achterhalen waardoor en wanneer bij Joris onrust ontstaat en hoe daarmee om te gaan, zijn hierin doorslaggevend geweest. Daarnaast heeft hij hele mooie stappen gezet in de sociaal emotionele ontwikkeling. Hij is opener geworden, is gevoelens gaan leren herkennen en is steeds beter in staat met leerkrachten te communiceren en met klasgenoten om te gaan. Het was bijzonder fijn samen te werken met Dionne. Haar benaderbaarheid, open houding en oprechte betrokkenheid springen er voor mij uit. Ze heeft merkbaar veel ervaring, maar kijkt ook echt naar wat dit kind nodig heeft. Ze heeft mij en de leerkrachten daardoor waardevolle tips meegegeven. Dionne, ik kan alleen maar intens dankbaar zijn voor je hulp. Joris en ik gaan je missen.
Het enige verbeterpunt wat ik zie is dat er meer tijd en geld voor dit werk zou moeten zijn.”
Kidcoaching
De ouders van Mats (7,5 jaar) en school klopten in het voorjaar van 2021 aan bij JoKi-C om mee te denken over hoe het eetpatroon van hun zoon positief te stimuleren. Na een klein half jaar hebben ouders samen met Mats positieve stappen gezet en is het ambulant traject Kidcoaching afgerond.
Ambulant Jeugdzorgwerker, Kim, licht toe:
“Tijdens de Kidcoaching is eerst samen met ouders en leerkracht concreet in kaart gebracht hoe een eetmoment met Mats verloopt. Er hebben diverse observaties plaatsgevonden, zowel op school als thuis. Na diverse gesprekken met ouders, betrokken leerkracht en logopediste vanuit het speciaal onderwijs, is er met elkaar een plan van aanpak opgesteld en ingezet. Na verloop van tijd is bij ouders het vertrouwen in hun handelen tijdens de eetmomenten weer teruggevonden. Mats eet stap voor stap meer en samen met ouders is het eetmoment weer ontspannen.”
Ouders lichten toe:
“Het gegeven dat Mats en wij al bekend waren met de Ambulant Jeugdzorgwerker uit een eerder aangeboden traject zorgde ervoor dat er direct weer een klik was. Op deze manier kon er meteen doorgepakt worden, wat wij als zeer prettig hebben ervaren. Er is met elkaar gekeken naar wat helpend werkt tijdens de eetmomenten met Mats en wat voor ons, als ouders, passend en prettig voelde om in te zetten in het contact met elkaar en Mats tijdens deze momenten. We konden altijd bij de Ambulant Jeugdzorgwerker terecht met diverse vragen. We hebben ons gehoord gevoeld en willen haar dan ook enorm bedanken voor de inzet van de afgelopen maanden.”
Ouder-kind behandeling individueel
Mees is een jongen van ruim 4 jaar. Naast dagbehandeling op het MKD heeft Mees samen met moeder voor een periode van een jaar (september 2020 tot en met augustus 2021) deelgenomen aan het traject ouder-kind behandeling individueel. De behandeling heeft voornamelijk thuis plaatsgevonden. In het voorjaar van dit jaar is Mees gestart binnen het speciaal onderwijs. Het gaat goed met Mees en zijn moeder. Tot op de dag van vandaag hebben zij veel gehad aan de ouder-kind behandeling Individueel (in combinatie met de dagbehandeling).
Jeugdzorgwerker en FloorPlay Begeleider, Kim, licht toe:
“Moeder is samen met Mees open ingestapt in het traject ouder-kind behandeling Individueel. Hierbij wordt het contact tussen ouder(s) en kind positief gestimuleerd door middel van spel/ FloorPlay methode. De kracht van o.a. het terugkijken van de spel- en contactmomenten heeft er aan bijgedragen dat zij en Mees gegroeid zijn in het contact aangaan/verdiepen met elkaar. Samen beleven zij nu nog meer gedeeld plezier! Ook is het contact tussen Mees en zijn zus (en naaste omgeving) meer verdiept.”
Moeder licht toe:
“Toen vanuit de MKD groep werd geadviseerd om FloorPlay te gaan doen met Mees, was ik huiverig en stond ik niet meteen te springen. Enerzijds omdat ik er niet van houd om gefilmd te worden en al helemaal niet om het terug te kijken. Anderzijds omdat ik dacht: mijn band met Mees is toch al goed, we spelen toch al samen, we voelen elkaar toch goed aan?
Toch zijn we begonnen en de eerste keer was spannend. Ik dacht continu ‘waar is de camera nu, sta ik er niet voor, doe ik niet gek’ maar ook ‘luistert Mees wel, want we moeten wel laten zien dat we het al goed doen want het wordt gefilmd’.
Totaal onterecht natuurlijk, alle gedachtes!
En dat werd me duidelijk tijdens het eerste gesprek met Kim. Kim is een heel positief ingesteld persoon. Iemand die uitgaat van hetgeen je goed doet i.p.v. wat niet goed gaat. Ik was bang om mezelf te zien op video, maar die angst heeft Kim al snel weggehaald. En dat is zo gebleven, het hele jaar.
Bij het terugkijken van de video’s hop je van het ene leuke moment naar het andere. Niet van een ‘dit kan beter’ moment naar een ‘en hier gaat het ook mis’ moment. Waarom naar het positieve kijken als je nog zoveel hebt om te leren? Mijn verwachting was dat we naar de leermomenten zouden kijken. Doordat dit niet het geval was, geeft het de tussengesprekken ook een hele andere lading.
Ik heb zo genoten van het terugkijken van de filmpjes en heb zoveel gelachen! Maar het heeft me ook vaak geraakt. Ik zag Mees door een andere bril. Er waren split second dingen die ik niet zag, maar de camera (en Kim) wel. Dat heeft me aan het denken gezet. Door erbij stil te staan en ze te zien op film, herken ik de signalen, kleine handgebaren, blik in de ogen nu wel en kan ik erop anticiperen. Mees voelt zich gezien en gehoord. En ik begrijp hem beter.
Mees en ik hadden een connectie samen, waarbij ik dacht dat ik hem echt kende, hem echt aanvoelde en aan zijn blik kon zien wat er in zijn hoofd omging. En dit was ook zeker zo, maar de FloorPlay heeft dit zoveel intenser gemaakt.
Het eerste doel dat Kim voorstelde was ‘oogcontact maken’. Nou dat gaat dus echt nooit lukken, veel te hoog gegrepen, dacht ik. Voorheen kreeg ik telkens een brok in mijn keel als Mees mij echt aankeek, zo zelden deed hij dat. En na een aantal maanden deed hij het al zo goed dat ik het thuis ook begon te filmen, wat was ik trots!
Nu een jaar later kijkt hij me dagelijks meerdere malen aan. Wat meteen ook een nieuwe vaardigheid teweeg bracht: het zien van emoties. En als hij me niet aankijkt? Dan gooi ik er een FloorPlay techniek in en dan is hij er weer! De technieken heb ik me zo eigen gemaakt dat ze automatisch gaan. Niet alleen bij het spelen, maar bijvoorbeeld ook bij het tandenpoetsen kijkt hij me aan en zelfs daar genieten we dan van!
Mijn hart vult met zoveel liefde en zoveel trots als hij me aankijkt, als we samen echt communiceren en een die mooie connectie maken.
Wat FloorPlay voor mij prettig maakt als ouder, is dat het niet een leerproces is maar een begeleidingsproces. Er wordt mij niet geleerd hoe ik moet spelen met mijn kind, ik word begeleid om aan te sluiten bij mijn kind en die diepere connectie te maken.
En die camera? Die heb ik de laatste maanden niet eens meer in de gaten gehad. Dat had ik een jaar geleden nooit verwacht. Net als ik niet verwacht had dat hij mij zou aankijken, dat hij zelf aangeeft als hij overprikkeld raakt, dat hij het initiatief neemt om een rollenspel te doen en dat hij zo blind op mij vertrouwd.
Een mooie ontwikkelingsperiode sluiten we af, nu moeten we het alleen gaan doen, maar Kim geeft me alle vertrouwen dat we dit kunnen en zelf voelt dit ook zo. Dat wordt genieten!
MKD
In 1 woord “WOW”: wat een geweldige tijd hebben we gehad bij MKD JoKi-C!
Het allereerste begin is voor iedere ouder spannend, als zijn of haar kindje naar een school mag. Vooral als je een bijzonder kindje hebt, wat speciale begeleiding nodig heeft, en wat dus naar een speciale school gaat.
Maar wat zijn we blij dat we bij JoKi-C terecht zijn gekomen. Hun specialisatie, geduld, gehoor, liefde, doelen, zorgvuldigheid, duidelijke communicatie, korte lijnen en alle hulp is intens bijzonder, voor zowel Levon als voor ons.
We hebben Levon erg zien groeien stapje voor stapje, en zijn hier het hele team erg dankbaar voor!
Dank je wel!
Met vriendelijke groet,
de ouders van Levon
